Gidecek yerleri olmayan aileler, koğuşları ve hücreleri oda gibi kullanmaya başladı. Hapishane avlusu ise çocukların oyun alanı oldu.
Suriye'de Esed rejimi ve destekçilerinin sivilleri hedef alan saldırılarının ardından yerlerinden edilen binlerce sığınmacı, gerginliği azaltma bölgelerine kaçarak kurulan çadır kentlerde yaşam mücadelesi verirken, Maarat el Numan ve çevre ilçelerinden İdlib'e sığınan 75 aile, İdlib eski hapishanesine yerleşti. Aileler, hapishanenin koğuşlarına yanlarında getirebildikleri eşyaları yerleştirdi. Koğuş ve hücreler yaşam alanları haline geldi. Aileleriyle birlikte hapishanede yaşamaya başlayan yaklaşık 250 çocuk, önceleri mahkumların doldurduğu avlularda oyun oynuyor.
"Önce mağaraya, sonra hapise sığındık"
Maarat el Numan'ın doğusundaki bir kasabadan rejimin bombardımandan ailesiyle kaçarak önce bir mağaraya, sonra da İdlib'in eski hapishanesine yerleşen Aya İbrahim (11) hapishaneden korktuğunu söyledi. İbrahim, "Evimiz ve mahallelerimiz bombalandı. Oradan ayrılmak zorunda kaldık, çünkü bombardıman çok fazlaydı. Yanımızda çok bir eşya da getiremedik. Önce bir mağaraya gittik, orada fazla kalmadık. Mağarada korkmuyordum. Ama hapishaneden çok korkuyorum. Bombalardan kaçıp hapse geldik. Burada yaşamayı sevmiyorum" dedi.
Rejimin saldırılarının ardından ailesiyle geldiği hapishanede arkadaşlarından ayrı kaldığı için mutsuz olduğunu söyleyen Grim Salim İbrahim, "Yaşadığımız yer bombalanınca oradan kaçtık buraya geldik. Gidecek başka bir yerimiz yoktu ve hapishaneye geldik. Burada olmaktan mutlu değilim. oynamıyoruz, oynayacak bir odamız yok ve oyunumuz yok. Arkadaşlarım burada değil, kamplara gittiler. Arkadaşlarımı çok özledim. Okulumu özledim. Oradaki arkadaşlarımı özledim, hepsi kampa gitti. Burada sadece kuzenlerim var" diye konuştu.