Batılı yetkililer, İran’ın Suriye’den çekilme hamlesinin taktiksel olduğu ve Tahran’ın Suriye'deki stratejik pozisyonunda bir değişikliğe işaret etmediği kanaatinde.

Şarku’l Avsat’ın haberine göre, İran’ın taktiksel çekilmesinin nedenlerini açıklayan Batılı bir yetkili bir kaynak, ‘İran ekonomik krizi, koronavirüsün getirdiği kurallar, Irak’ın ABD ile yaşadığı gelişmenin koşulları, IŞİD’in batıda ortaya çıkışı, son dönemde yoğunlaşan İsrail saldırıları, Suriye’nin bazı bölgelerindeki çatışmaların azalması ve Rusya baskısı’ başlıklarına dikkat çekti. 

Yetkili, bazı durumlarda İran’ın yabancı milisleri Tahran’a bağlı Suriyeli milislerin pozisyonlarına devrettiğini belirtirken “Durum, Suriye dışındaki kuvvetlerin Ürdün sınırının 80 km derinliğine ve işgal altındaki Golan Tepeleri’nde İsrail ile yaşanan çatışmasızlık hattına ulaşmasını öngören ABD-Rusya anlaşması sonrasında Suriye’nin güneyinde yaşananlara benziyor” değerlendirmesinde bulundu.

Yeniden yayılma

Yerel ‘Deyrizor 24’ kanalı, 11 Mayıs’ta Fatimiyyun Tugayı ve 313’üncü Tugay unsurlarının, geçen cumartesi günü Deyr Ez Zor’un güneyinden ve Mayadin’den transfer edildiğini duyurdu. 

Fatimiyyun, Palmira şehrindeki ana karargahına geri dönerken diğer unsurlar da Şam’ın güneyindeki ‘Seyyide Zeyneb’ bölgesindeki ana merkezlere nakledildi. 

Kanal, çoğu Afgan uyruklu ve yerlerini yerel unsurlarla değişen unsurların silahsız sivil otobüslerde transfer edildiğini aktardı.

Seyyide Zeyneb bölgesi son günlerde salgının yayılacağı öngörüleri çerçevesinde, hükümetin Tahran’a sadık unsurların kalesi olan bölgeyi tecrit etme kararı arkasında, Suriye kuvvetleri ve başkentin güneyindeki İran örgütleri arasında gerginliklere tanık oluyor. 

İran ve Irak güçleri Deyr Ez Zor’un doğusuna konuşlandı

Şam’ı destekleyen İran ve Irak güçleri, başta Ebu Kemal ve Mayadin şehirleri olmak üzere Deyr Ez Zor’un doğu kırsalında geniş bir alana konuşlandı. Aynı şekilde güçler, Irak sınırındaki Ebu Kemal Sınır Kapısı’nı da kontrol ediyor.

Suriye ‘Jesr’ haber sitesi, Deyr Ez Zor’daki İran mevzilerinde yürütülen teslimat faaliyetlerinin, Rus askeri polisinin kontrolünde gerçekleştiğini aktardı. Sitenin haberinde şu ifadelere yer verildi:

“İran kontrol noktaları ve karargahları, Bakara kabilesinin liderlerinden Favaz el-Beşir tarafından yönetilen Deyr Ez Zor’daki Katirci milisleri ve Rus güvenlik şirketi Wagner tarafından yönetilen Kudüs Tugayı’nın müfrezeleri tarafından teslim alındı.”

Haber sitesi, geri çekilme faaliyetlerinin Deyr Ez Zor’dan başlayarak Fırat Nehri’nin bitişiğindeki yerleşim alanında gerçekleştiğini, doğudan Irak sınırına doğru uzandığını belirtti. Sitede, “Karargâhlar Deyr Ez Zor’dan doğuya doğru yaklaşık 70 km boyunca teslim edildi” denildi.

Hedeflerinde Bu Kemal Sınır Kapısı ve Irak var

Washington tarafından bu yılın başında suikast düzenlenen Kudüs Gücü Komutanı Kasım Suleymani, (ABD ordusunun Suriye-Ürdün- Irak sınırındaki et-Tanf Üssü’nü kontrol ederek, eski yolu kesmesinin ardından) Irak aracılığıyla İran’dan Suriye’ye ve Akdeniz’e alternatif geçiş olarak Ebu Kemal Sınır Kapısı’nın açılmasını kontrol ediyordu.

Diğer yandan Şam’dan gelen gruplar unsurlarını Deyr Ez Zor’un batısındaki Talai el-Baas Kampı’na konuşlandırdı. Yerel kaynaklara göre unsurların hedefinde Ebu Kemal Sınır Kapısı ve ardından da Irak var. 

Aynı şekilde Halep’te İran’a bağlı diğer örgütlerdeki Suriyeli unsurları, Beşinci Tugay’a bağlı Rus askeri gruplara devredildi. Bu savaşçıların Suriye’nin kuzeyindeki Halep’te bulunan en-Neran Havalimanı yakınlarındaki Cibrin kasabasında Rus özel eğitim merkezinde eğitilmeye başlandığı belirtildi.

Jeffrey: İranlılar dahil tüm yabancılar Suriye’den çekilsin

ABD'nin Suriye Özel Temsilcisi James Jeffrey geçen hafta Şarku’l Avsat’a yaptığı açıklamada ülkesinin Suriye’deki hava saldırıları sırasında İsrail’e destek verdiğini belirtti. 

ABD’nin et-Tanf Üssü’nün İsrail’e istihbarat ve lojistik destek sağladığına inanılıyor. Aynı şekilde Jeffrey, İranlılar da dahil olmak üzere tüm yabancı güçlerin Suriye’den çıkması gerektiğini belirterek Rusya’nın 2011 öncesinde de bölgede var olması dolayısıyla istisna olduğuna dikkat çekmişti.

Şarku'l Avsat