Türkiye genelinde 5-17 yaş grubundaki çocuk sayısı 16 milyon 457 bin kişi olarak tahmin edildi. Bu yaş grubundaki çocuklar, kurumsal olmayan nüfusun yüzde 20,3'ünü oluşturdu. Yaş grupları itibarıyla, 5-11 yaş grubundaki çocuk sayısı 9 milyon 12 bin, 12-14 yaş grubundaki çocuk sayısı 3 milyon 796 bin, 15-17 yaş grubundaki çocuk sayısı ise 3 milyon 649 bin kişi olarak tahmin edildi.
Bir ekonomik faaliyette çalışan 5-17 yaş grubundaki çocuk sayısı 720 bin kişi olup çalışan çocuklar arasında 5 yaşında çocuk gözlenmedi. 5-17 yaş grubunda çalışan çocukların aynı yaş grubundaki çocuklar içinde payını gösteren istihdam oranı ise yüzde 4,4 oldu.
Büyük çoğunluk 15-17 yaş gurubu
Çalışan çocukların yüzde 79,7'sini 15-17 yaş grubundakiler oluştururken, yüzde 15,9'unu 12-14 yaş grubundakiler, yüzde 4,4'ünü ise 5-11 yaş grubundaki çocuklar oluşturdu.
Cinsiyete göre incelendiğinde, çalışan çocukların yüzde 70,6'sını erkek çocuklar, yüzde 29,4'ünü ise kız çocukların oluşturduğu görüldü.
Hem çalıştı hem okudu
Çalışan çocukların yüzde 65,7'si bir eğitime devam ederken, bu oran erkeklerde yüzde 65,6, kızlarda ise yüzde 66,1 oldu. Yaş gruplarına göre, 5-14 yaş grubundaki çalışan çocukların yüzde 72'si, 15-17 yaş grubunda çalışan çocukların ise yüzde 64,1'i aynı zamanda bir eğitime devam etti. Çalışan çocukların ise 34,3'ü ise eğitime devam etmedi.
Çocukların çalışma nedenlerinde ilk sırayı yüzde 35,9 ile 2hanehalkının ekonomik faaliyetine yardımcı olmak' aldı. Bunu yüzde 34,4 ile 'iş öğrenmek, meslek sahibi olmak' izledi. Çocukların yüzde 6,4'ü ise 'kendi ihtiyaçlarını karşılamak' amacıyla çalıştı.
Yüzde 45,5 hizmet sektöründe
Çalışan çocukların yüzde 30,8'i tarım, yüzde 23,7'si sanayi, yüzde 45,5'i ise hizmet sektöründe yer aldı. Yaş grubuna göre incelendiğinde, 5-14 yaş grubunda çalışan çocukların yüzde 64,1 ile tarım sektöründe, 15-17 yaş grubunda çalışan çocukların ise yüzde 51 ile hizmet sektöründe ağırlık kazandığı görüldü.
Yüzde 36,2 ücretsiz aile işçisi
İşteki durumuna göre çalışan çocukların yüzde 63,3'ü ücretli veya yevmiyeli, yüzde 36,2'si ücretsiz aile işçisi, yüzde 0,5'i ise kendi hesabına olarak çalıştı.
Bu çocukların yüzde 66'sı düzenli iş yerinde, yüzde 30,4'ü tarla-bahçede, yüzde 3'ü seyyar sabit olmayan iş yeri veya pazar yerinde, yüzde 0,5'i ise evde çalıştı.
Sıcak, soğuk, kimyasal, zararlı gaz ve neme maruz kalıyorlar
Çalışma ortamında fiziksel sağlığı olumsuz etkileyen faktörler incelendiğinde, çalışan çocukların yüzde 12,9'unun aşırı sıcak/soğuk ya da aşırı nemli/nemsiz bir ortamda çalıştığı, yüzde 10,8'inin kimyasal madde, toz duman veya zararlı gazlara maruz kaldığı görüldü.
Çalışan çocukların yüzde 10,1'i zor duruş şekli ile harekete maruz kaldı veya ağır yük taşıdı. Çalışan çocukların yüzde 10'u ise gürültü veya şiddetli sarsıntıyla karşılaştı.
Yüzde 1,3 sakatlık yaşadı
Çocukların yüzde 1,3'ü çalıştığı yerde bir yaralanma veya sakatlanmaya maruz kalırken, yüzde 4,4'ü çalıştığı yerde yaralanma veya sakatlanmaya tanık oldu.
Yüzde 45,5 hane içerisinde
Ev işlerinde ailesine yardımcı olan çocuklar, hane için alışveriş, temizlik, yemek, ütü gibi ev işleriyle hanede kendinden küçük çocuklara veya yaşlı/engelli/hasta bir yakınına bakma konularında ailesine destek olan çocukları ifade ederken, çalışan çocuk kapsamında yer almıyor.
Bu çerçevede, 5-17 yaş grubunda, ev işlerinde ailesine yardımcı olan çocukların oranı yüzde 45,5 oldu. Bu oran, oğlan çocuklarda yüzde 40, kız çocuklarda yüzde 51,3 olarak belirlendi.
Kız çocuklar ev işlerinde
Kız çocuklarının ev işlerine daha fazla zaman harcadığı görüldü. Erkek çocuklarının yüzde 16,3'ü, kız çocuklarının ise yüzde 28,3'ü ev işlerinde haftada 8 saat veya daha uzun süre çalıştı.
Bu rakam 2012’de 893 bin olarak tespit edildi
2012'de yayımlanan Çocuk İşgücü Anketi'ne göre, nüfusun yüzde 20,6'sını oluşturan 6-17 yaş grubundaki 15 milyon 247 bin çocuktan 893 bini çalışıyordu.
Araştırmada 'çalışan çocuk' ifadesi ile bir ekonomik faaliyette çalışan çocuklar belirtiliyor.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.